12.01.2011
Norma FCI nr 122
LABRADOR RETRIEVER
© M.Davidson, ilustr. Biblioteka obrazów NKU
Ta ilustracja niekoniecznie przedstawia idealny przykład rasy.
POCHODZENIE: Wielka Brytania
W międzyczasie nie musisz się tym martwić ”.
W międzyczasie nie musisz się tym martwić ”.
W międzyczasie nie musisz się tym martwić ”.
W międzyczasie nie musisz się tym martwić ”.
W międzyczasie nie musisz się tym martwić ”.
W międzyczasie nie musisz się tym martwić ”.
W międzyczasie nie musisz się tym martwić ”.
W międzyczasie nie musisz się tym martwić ”.
W międzyczasie nie musisz się tym martwić ”.
W międzyczasie nie musisz się tym martwić ”.
W międzyczasie nie musisz się tym martwić ”.
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 13.10.2010.
PRZEZNACZENIE: Retriever.
...
KLASYFIKACJA FCI: Grupa 8 Retrieverów, psy wodne.
Sekcja 1 Retrieverów.
Z próbami roboczymi.
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY: Najbardziej rozpowszechnioną teorią jest pochodzenie rasy Labrador Retriever na wybrzeżu Nowej Funlandii, gdzie psy o podobnym wyglądzie były wykorzystywane jako pomocnicy rybaków. Doskonały pies wodny z odporną na warunki atmosferyczne sierścią i wyjątkowym ogonem przypominającym wydrę.
W porównaniu z innymi Labrador Retriever nie jest bardzo starą rasą, pierwszy klub rasy powstał w 1916 r., Klub Pale (żółty) Labrador powstał w 1925 r. Początkowo labrador stał się znany jako pies myśliwski, pierwsze psy zostały wprowadzone pod koniec XIX wieku przez pułkownika R. Hawkera i hrabiego Malmesbury. Labrador o imieniu Malmesbury Tramp został opisany przez Lornę, hrabinę Howe, jako jeden z przodków współczesnego labradora.
WRAŻENIE OGÓLNE: Mocna, zwarta, bardzo aktywna (z wyłączeniem nadwagi lub nadmiernej masy ciała), szeroka w czaszce, z szeroką i głęboką klatką piersiową i żebrami oraz szerokimi i mocnymi lędźwiami i tylnymi kończynami.
ZACHOWANIE I TEMPERAMENT: dobry temperament, bardzo zwinny. Doskonały styl, miękki chwyt podczas serwowania zwierzyny, bardzo lubi wodę. Łatwo dostosowujący się, dedykowany towarzysz.
Inteligentny, przebiegły i posłuszny, z silnym pragnieniem zadowolenia. Dobroduszny i czuły, bez cienia agresji i lęku.
GŁOWA
OKOLICA MÓZGU
Czaszka: szerokie, czyste linie, bez mięsistych policzków.
Stop: wyraźny.
OKOLICA TWARZOCZASZKI
Nos: szeroki, z dobrze rozwiniętymi nozdrzami.
Kufa: mocna, nie wąska.
Szczęki / zęby: średnie szczęki; szczęki i zęby są mocne, z doskonałym, regularnym i całkowicie nożycowym zgryzem, tzn. górne siekacze całkowicie zachodzą na dolne, zęby są ustawione pionowo w żuchwie.
Oczy: Średniej wielkości, wyrażające inteligencję i dobry charakter, brązowe lub orzechowe.
Uszy: Nie szerokie ani ciężkie, opadające, przylegające do głowy, osadzone daleko z tyłu.
SZYJA: Proste linie, mocna, mocna, dobrze osadzona na łopatkach.
CIAŁO
Linia górna: prosta, pozioma
Lędźwie: szerokie, krótkie i mocne.
Klatka piersiowa: Dobra głębokość i długość, z dobrze wysklepionymi, beczkowatymi żebrami - jednak efektu tego nie należy osiągać kosztem nadwagi.
OGON: charakterystyczna cecha rasy; bardzo gruba u nasady, stopniowo zwężająca się ku końcowi, średniej długości, bez podgardla, ale pokryta ze wszystkich stron krótkim, gęstym, gęstym włosem, nadającym wydrowi okrągłość. Można go nosić wesoło, ale nigdy nie należy pochylać się do tyłu.
ODNÓŻA
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Wygląd ogólny: Prosta od łokcia do ziemi, patrząc z przodu lub z boku.
Łopatki: długie, ukośne.
Przedramię: proste, o mocnym kośćcu.
Łapy: Okrągłe, zwarte, dobrze wysklepione i dobrze wyściełane.
ZAD:
Wygląd ogólny: tylne kończyny dobrze rozwinięte, zad nie opadający w kierunku ogona.
Kolana: dobrze kątowane.
Śródstopie: Staw skokowy niski; postawy skokowe krowy są wysoce niepożądane.
Łapy: Okrągłe, zwarte, dobrze wysklepione i dobrze wyściełane.
CHÓD / RUCH: Swobodny, dobrze trzyma się przestrzeni, prosty i równoległy do przednich i tylnych kończyn.
SZATA: charakterystyczna, krótka, gęsta, bez fal i piór, szorstka w dotyku; z grubym, odpornym na warunki atmosferyczne podszerstkiem.
MAŚĆ: jednolicie czarna, płowa lub czekoladowo / wątrobiana. Płowy waha się od jasnokremowego do rudego lisa. Dopuszczalna jest mała biała plamka na klatce piersiowej, możliwe są małe białe plamy z tyłu nóg (wskazuje na nosicielstwo płowego genu)
WIELKOŚĆ: idealna wysokość w kłębie:
samce: 56–57 cm;
suki: 54-56 cm.
WADY: Wszelkie odstępstwa od powyższych punktów należy traktować jako wadę. Powaga, z jaką oceniany będzie niedobór, powinna być dokładnie proporcjonalna do jego nasilenia i wpływu na zdrowie psa i zdolność do wykonywania tradycyjnej pracy.
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE: Agresywność lub tchórzostwo. Psy z oczywistymi zaburzeniami fizycznymi lub behawioralnymi zostaną zdyskwalifikowane.
Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie rozwinięte jądra, całkowicie opuszczone do moszny.
Pogrubiona czcionka oznacza poprawki wprowadzone przez FCI od pierwszej publikacji tej wersji normy
Przetłumaczone przez T. Dreyera
